ช่วงในแต่ละวันผ่านไปเป็นเดือนเป็นปีผ่านไป ช่วงเวลาของเราก็เพิ่มไปตามประสบการณ์และอายุก็มากขึ้นมุมมองการทำงานก็เปลี่ยนไปเริ่มมองจุดลงตัวของตนเองหลังจากการหันหลังกับงานประจำมาทำธุรกิจส่วนตัวเริ่มอยู่กับตัวเองได้อยู่กับป่าเขาต้นไม้ชอบนั่งสมาธิชอบทำอาหารคิดเรื่องสุขภาพมากขึ้น ซึ่งมันเป็นคำตอบของการมาทำงานที่เรารักและอยู่กับสิ่งที่เราชอบ การทำอาหารสักจานให้ลูกค้าทานมันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับเชฟเพราะลูกค้ามาพร้อมความคาดหวัง ที่จะได้ทานอาหารที่มีคุณภาพสด
สะอาดอร่อยและมีบรรยากาศดีๆเราต้องให้เกียรติ ลูกค้าทุกท่านที่เข้ามาทานอาหารเราด้วยความเคารพเพราะถ้าเราไม่มีฝีมือเขาก็ไม่มา การทำอาหารต้องสร้างเอกลักษณ์ให้ลูกค้าจดจำเราได้ว่ารสชาตินี้มันต้องคิดถึงที่นี่...ถ้าคุณต้องทำอาหารรสชาติจัดจ้านให้เผ็ดต้องทำให้เผ็ดจนจำได้ว่าที่นี่ทำ การใส่ใจทุกๆขั้นตอนการทำมีผลสู่การนำไปเสริฟให้ลูกค้าทาน รายละเอียดมันเริ่มต้นตั้งแต่การหั่นซอย วัสถุดิบเพื่อเริ่มต้นการปรุง การใช้ไฟการใช้อุปกรณ์และการรักษาความเร็วพร้อมๆกับคุณภาพที่ต้องไม่ตก มันเป็นสิ่งที่ท้าทายสำหรับคนเป็นแม่ครัว การบริหารจัดการเมนูที่มีมาพร้อมๆกันเป็น ร้อย จานในช่วงเทศกาล เชฟต้องบริหารให้ทันกับการรอคอยของลูกค้า
ปัญหาและประสบการณ์มันจะสอนเราให้เก่งและแกร่งกับการควบคุม อย่าอายหากคุณคือเชฟที่จะต้องออกไปถามลูกค้าถึงผลงานของคุณการพัฒนาเมนูใหม่ปรับปรุงทักษะการทำงานเป็นสิ่งที่ต้องคิดค้นเสมอ เช่นช่วงนี้กระแสสุขภาพมาแรง เราจะต้องปรับตัวกับร้านของเราอย่างไร ดีกว่าไหม ปลูกพืชที่ใช้ประจำไว้ใช้เอง ดีกว่าไหม
เปลี่ยนมาใช้ผักพื้นบ้านพื้นถิ่นการเรียนรู้ไม่มีวันจบตราบที่คุณมีลมหายใจอยู่
เคยสงสัยไหม ทำไม ร้านอร่อยๆอยู่ลึกอยู่ไกลทำไมคนแน่น ทำอย่างไร เราจะมีเวลาแบบนี้บ้าง การทำเลียนแบบใช้ได้เพียงช่วงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้นจนกว่าคุณจะค้นพบตัวตนของคุณเอง